LOTNICTWO

w dwudziestoleciu międzywojennym.

 

Menu
Strona główna
Wstęp
Motoryzacja
Lotnictwo
Radio
Pozostałe
Bibliografia
 

RWD było zespołem konstruktorów samolotów, w którego skład wchodzili Stanisław Rogalski, Stanisław Wigura i Jerzy Drzewiecki. Zaprojektowali oni wspólnie 25 modeli samolotów - od RWD 1 do RWD 25. Konstruowali głównie samoloty jednosilnikowe - turystyczne, rekreacyjne, sportowe w ramach spółki 'Doświadczalne Warsztaty Lotnicze' - DWL.

RWD-1

Poznali się studiując na Politechnice Warszawskiej a swoją pasję rozwijali uczęszczając na zajęcia Sekcji Lotniczej Koła Mechaników przy PW. Uczestnictwo w tych zajęciach zaowocowało skonstruowaniem przez Jerzego Drzewieckiego samolotu sportowego JD-2 wyprodukowanego w ilości zaledwie 6 egzemplarzy. Współpraca trzech panów sprawiła, że w 1927 roku powstało ich wspólne dzieło - RWD-1. Do czasu skonstruowania RWD-7 ich samoloty były w większości dwumiejscowymi górnopłatami sportowymi. Testerami samolotów byli sami konstruktorzy - Wigura i Drzewiecki, jednak bez Rogalskiego, który do pewnego czasu odczuwał lęk przed lataniem.

 

Ich niewątpliwym sukcesem było skonstruowanie RWD-8, który został wybrany standardowym samolotem szkolnym polskiego lotnictwa wojskowego a ilość wyprodukowanych sztuk tego modelu osiągnęła liczbę prawie 500 samolotów.

Kolejny model - RWD-9 wygrał dwa wyścigi w międzynarodowych zwodach CHALLENGE 1934. Stajnia RWD zyskała powszechne uznanie rządu i Ministerstwo Komunikacji zamówiło u polskich inżynierów dwusilnikowy samolot komunikacyjny jakim miał stać się RWD-11, jednak przez niezrozumiane zachowanie Dowódcy Lotnictwa, gen. Rayskiego chcącego upaństwowić całą spółkę RWD-DWL zespół najzdolniejszych polskich konstruktorów nie sprzedał tego modelu i o mały włos nie popadł w bankructwo.

Panowie Rogalski, Wigura oraz Drzewiecki skonstruowali opróćz w.w. maszyn m.in. samolot wodny, myśliwiec, samolot akrobacyjny jednak nie znalazły one zastosowania w ówczesnych realiach. Współpraca Stanisława Wigury zakończyła się poprzez wypadek lotniczy, w którym razem z porucznikiem Franciszkiem Żwirko zginął ten polski konstruktor - miało to miejsce 11 września 1932 roku. Możemy dziś przejechać w Warszawie przez ruchliwą aleję Żwirki i Wigury nazwaną tak na cześć tych dwóch tragicznie zmarłych pilotów. Po śmierci Wigury do zespołu dołączyli panowie Dulęba, Żurakowski, Anczutin, Chyliński oraz Jerzy Wędrychowski, który niedługo później został dyrektorem RWD-DWL.

 

Prawa zastrzeżone - opracował i wykonał Piotr Grędowski. Wszelkie kopiowanie jest zabronione i niemożliwe :]